چرا کعبه در مکه ساخته شد

کعبه مکعبی شکل در مسجد الحرام مکه که مهمترین عبادتگاه و قبله مسلمانان و اولین خانه ای است که برای عبادت مسلمانان ساخته شده است.

سرویس توریست ستاره – کعبه یا خانه خدا بنایی است در وسط مسجد الحرام در شهر مکه در عربستان سعودی. کعبه مقدس ترین مکان اسلام است. نام کعبه به مربع بودن این بنا اشاره دارد. در قرآن کتاب دینی مسلمانان آمده است که ساختمان کعبه توسط یکی از پیامبران خدا به نام ابراهیم و پسرش اسماعیل ساخته شده است.

برخی معتقدند خانه خدا قبل از حضرت ابراهیم ساخته شده و اولین سازنده آن حضرت آدم بوده است. در اطراف ساختمان کعبه مسجدی بنام مسجدالحرام ساخته شد. همه مسلمانان جهان هنگام نماز رو به کعبه می ایستند و به این ترتیب جهت گیری هنگام نماز را ایستادن رو به قبله می گویند. بر اساس فروع دین اسلام، هر مسلمانی در صورت داشتن توانایی مالی و جسمی باید حداقل یک بار در زندگی خود به حج رفته و برخی مراسم مذهبی را انجام دهد. یکی از قسمت های اصلی مراسم حج، هفت نوبت طواف دور کعبه است.

پیشنهاد ستاره

کسب و کار خود را با کمک 10 سال تجربه ما در Star
متحول کنید.

طراحی و بهینه سازی سایت – طراحی سایت سفارشی بر اساس نیاز شما

تولید محتوا – طراحی استراتژی و تولید محتوا بر اساس سئوی معنایی

SEO – توصیه سئو سئو برای افزایش ترافیک هدفمند و تثبیت ترافیک

تبلیغات گوگل – افزایش ترافیک و فروش از ابتدای تبلیغات

مشاوره رایگان

عکس قدیمی کعبه (خانه خدا)

داستان کعبه

حضرت ابراهیم علیه السلام به دستور خداوند کعبه را ساخت. پسرش اسماعیل نیز در ساختن کعبه به او کمک کرد. در آیات قرآن کریم نیز به این موضوع اشاره شده است. البته در مورد زمان بنای کعبه روایات مختلفی وجود دارد. حتی در برخی از این نقل‌ها به ساخت کعبه قبل از خلقت آدم اشاره شده است. اما برخی از مورخان در صحت چنین ادعاهایی تردید دارند. پس از استقرار فرزندان اسماعیل در کعبه، ابتدا قبیله جرهم، سپس قبیله خزاعه، سپس قریش اهل مکه و حافظ کعبه شدند. و در طول قرن ها، کعبه از یک معبد توحیدی به یک بتکده تبدیل شد.

اجزای بیرونی خانه خدا (کعبه)

خصوصیات کعبه

کعبه ویژگی های ظاهری خود را دارد. هر قسمت از کعبه نامی دارد که در زیر توضیح داده شده است:

حجر الاسود: سنگ سیاه و مقدسی است که در فرهنگ اسلامی و مناسک حج جایگاه ویژه ای دارد. این سنگ در گوشه شرقی کعبه در ارتفاع یک و نیم متری از زمین نصب شده است. طواف از حجر الاسد شروع می شود و در آنجا به پایان می رسد.

ملتزم: بین حجرالاسود و در کعبه است.

دروازه کعبه: دروازه کعبه در سمت شرق قرار دارد. نمی توان دقیقاً گفت که دروازه کعبه را چه کسی ساخته است، اما طبع سوم (یکی از پادشاهان یمن قبل از پیامبر اسلام) احتمالاً اولین کسی است که دروازه و کلید کعبه را ساخته است. آخرین درب کعبه به وزن 300 کیلوگرم طلای خالص توسط احمد بن ابراهیم بدر ساخته شد و در سال 1979 جایگزین درب قبلی شد.

مقام ابراهیم: سنگی به طول 40 سانتی متر و ارتفاع 50 سانتی متر در جلوی در کعبه است که حضرت ابراهیم در هنگام بنای کعبه بر آن ایستاده است. بر روی این سنگ رد پای ابراهیم نمایان است اما اثری از انگشتان او نیست. از زمان مهدی عباسی این سنگ را با طلا پوشانده و در جعبه قرار می دادند تا آسیبی به آن وارد نشود. بعد از طواف واجب، زائران باید 2 رکعت نماز طواف پشت سر مقام ابراهیم بخوانند. نماز طواف نساء نیز پشت مقام ابراهیم خوانده می شود.

هژار اسماعیل: حاتم نیز نامیده می شود. در شمال کعبه دیواری به شکل نیم دایره وجود دارد.

میزاب یا ناودان رحمت: قسمتی است بر بام کعبه در شمال که به سمت حجر کشیده شده است. ناودان لوله ای طلایی برای هدایت آب از پشت بام به سمت پایین است. برای اولین بار قبیله قریش آب انباری برای کعبه قرار دادند. به گفته مسلمانان اسماعیل و مادرش هاجر و بسیاری از پیامبران در اینجا مدفون هستند.

شذروان: قسمتی از کعبه است که قریش آن را از کعبه خارج کرد. شاذروان برآمدگی زیرین دیوار کعبه است که از سنگ مرمر ساخته شده و قسمت پایینی دیوار کعبه را به صورت مایل به زمین می پوشاند، علاوه بر آن قسمتی که به صورت پلکانی در مقابل هاجر اسماعیل ساخته شده است. البته ته دروازه کعبه شازروان وجود ندارد.

پرده کعبه: روی کعبه پوشش سیاهی است که به آن «پرده کعبه» یا «لباس کعبه» می گویند. اولین کسی که کعبه را پوشاند طوبی حمیری پادشاه یمن بود. علی نیز هر سال از عراق پرده ای به کعبه می فرستاد. هنگامی که مهدی عباسی به خلافت رسید، خادمان کعبه از انباشته شدن پرده های کعبه شکایت کردند و گفتند بیم آن می رود که خانه خراب شود. مهدی عباسی خلیفه مسلمین دستور داد پرده ها را بردارند و فقط یک پرده روی آن بگذارند و سالی یک بار آن را عوض کنند که این سنت تا امروز ادامه دارد. و آیاتی از قرآن روی آن نقش بسته است.

مشخصات هندسی کعبه (خانه خدا)

ارکان و عناصر هندسی کعبه

هر یک از چهار گوشه کعبه را رکن می گویند و کعبه بر چهار ستون بنا شده است:

رکن حجر الاسود: سنگ سیاه آسمانی است. به گفته مسلمانان شیعه، زمانی که آدم کعبه را ساخت، این سنگ را فرشتگان از بهشت ​​آوردند و آدم آن را در گوشه ای از خانه نصب کرد. پس از نوسازی کعبه توسط قریش، این سنگ توسط محمد در مقابل در کعبه در رکن حجرالاسود نصب شد و نقطه شروع طواف حج است. طول از رکن حجر الاسود تا رکن عراقی: 11.68 متر

رکن عراقی: طول رکن عراق تا شامی در سمتی که حجر اسماعیل قرار دارد: 90/9 متر.

ستون شامی: طول ستون شامی تا ستون یمانی: 12.04 متر

رکن یمانی: که قبل از رکن حجر الاسود قرار دارد. در اعتقاد مسلمانان (به ویژه شیعیان) جایی است که به اذن خدا تقسیم شد تا فاطمه بنت اسد به وسیله او وارد کعبه شود و علی در داخل کعبه متولد شد. طول از رکن یمانی تا رکن سیاه: 10.18 متر

وقتی کلمه رکن بدون پسوند به کار می رود به معنای رکن است که حجر الاسود در آن یافت می شود. مسیر طواف از رکن حجر الاسود شروع می شود سپس به رکن عراقی و سپس رکن شامی و سپس رکن یمانی می رسد و سپس به رکن حجر الاسود می رسد و در اینجا ضربه ای تمام می شود. طواف محدودیتی ندارد و هر جا که در مسجدالحرام طواف کعبه باشد، طواف جایز است.

تصویری از فضای داخلی کعبه (خانه خدا)

نمای داخلی کعبه چگونه است؟

در داخل کعبه سه ستون به طول حدود 9 متر برای نگه داشتن سقف وسط کعبه تعبیه شده است. علاوه بر این، تنها یک سنگ مرمر تیره وجود دارد که محل سجده پیامبر اسلام را مشخص می کند. در محل ملتزم نیز تابلویی وجود دارد که نشان دهد پیامبر اسلام (ص) شکم مبارک و گونه راست خود را کجا بر دیوار گذاشته و دست خود را بلند کرده و گریه کرده است. همچنین سطح کعبه در وسط آن با سنگ مرمر سفید پوشیده شده است.

نمایی از کعبه (خانه خدا)

آخرین کلمه

روابط ایران و عربستان در سال های اخیر به دلیل مشکلات به وجود آمده چندان خوب نبوده است. بنابراین بهتر است قبل از رفتن به این مکان زیارتی پرس و جو کنید. سفرت خوبه

حضرت ابراهیم(ع) به دستور خداوند خانه کعبه را ساخته است؛ از این‌رو نمی‌توان علت خاصّی برای ساختن آن به شکل مکعب پیدا کرد. اما در روایتی به شرح زیر حکمتی معنوی برای آن بیان شده است:
از امام صادق(ع) سؤال شد: براى چه کعبه، کعبه نامیده شده است؟ آن‌حضرت فرمود: «زیرا چهارگوش می‌باشد». سؤال کننده پرسید: براى چه چهارگوش می‌باشد؟ امام(ع) فرمود: «زیرا محاذى و برابر بیت المعمور[1] است و آن چهار گوش می‌باشد». سائل پرسید: براى چه بیت المعمور چهار گوش است؟ امام(ع): «زیرا محاذى عرش است و آن چهار گوش می‌باشد». محضر مبارکش عرض شد: چرا عرش مربّع است؟ آن‌حضرت فرمود: «زیرا کلماتى که اسلام بر آن بنا شده چهار تا است و آنها عبارتند از: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر».[2]
محمد تقی مجلسی(ره) در شرح این روایت و ارتباط این چهار کلمه شریف با چهار گوش خانه کعبه، چنین می‌گوید:
بیت المعمور مربّع است؛ زیرا برابر عرش است که مربّع می‌باشد و چرا عرش مربّع است؛ زیرا کلماتى که بناى اسلام بر آن نهاده شده، چهار کلمه است که به آن «تسبیحات اربعه» گویند.
ممکن است مراد از عرش در این روایت؛ علم باشد و بناى علوم و معارف حقیقی الهی بر این چهار کلمه بناگزاری شده است؛ به این بیان: «سبحان اللَّه»؛ یعنی این‌که ذات مقدس الهى منزّه از آن است که جسم باشد، یا از قبیل جواهر ممکن الوجود باشد، یا در جهت و یا مکان باشد، یا دیدنى باشد، یا حلول کند در غیر خود، یا متحد با غیر شود. صفات او بزرگ‌تر از صفات ممکنات است و صفات او جدای از ذات نیست، بلکه صفات او عین ذات او است. و منزّه است از ظلم و از هر چه لایق ذات اقدس او نیست.
«الحمد للّه»؛ به معناى این است که جمیع ستایش‌ها و سپاس‌ها مخصوص ذات او است. پس لازم است که جمیع کمالات نیز مخصوص ذات او باشد و چنین ذاتى شایسته پرستش است.
«لا اله الا اللَّه»؛ یعنی خدا، واجب الوجودی است که مستجمع جمیع کمالات و در ذات و صفات یگانه است و او را شبیهى و نظیرى از مادّیات و مجرّدات نیست.
و به «اللَّه أکبر» معارف الهی و خداشناسی تمام و کامل می‌شود؛ زیرا بیان عظمت او است به مرتبه‌ای که عقل‌های عقلا از معرفت ذات و صفات او عاجزند و نهایت معرفت آن است که بدانند ممکن نیست به ذات اقدس واجب او برسند. و هر رکنى از ارکان کعبه حقیقى که ذات اقدس او است، مشتمل است بر کلمه‌ای از این کلمات. پس وقتی بنده روى دل خود را در عبادات متوجه آن کعبه کند، بداند که معرفت کامل آن ذات ممتنع است و رو به این ارکان اعتقادی نموده او را عبادت کند که اگر به این نحو نداند، عبادت او نکرده است، بلکه ساخته خیالى خود را بندگى کرده است.[3]

[1]. بر طبق روایات؛ «بیت معمور» خانه‌اى است در آسمان، که محل زیارت ملائکه است و فرشتگان آن را به عبادت آباد دارند. طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، ج 19، ص 6، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ پنجم، 1417ق؛ طبرسى، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ج 4، ص 187، انتشارات دانشگاه تهران، مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ اول، 1377ش.

[2]. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 398، کتاب فروشى داورى، قم، چاپ اول، 1385ش.

[3]. مجلسى، محمدتقى، لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقیه، ج 7، ص 9 – 10، مؤسسه اسماعیلیان، قم، چاپ دوم، 1414ق؛ و ر.ک: مجلسى، محمدتقى، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: موسوى کرمانى، حسین، اشتهاردى، علی پناه‏، ج 4، ص 3، مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانپور، قم، چاپ دوم، 1406ق.

به گزارش مشرق، تاریخ بنای کعبه بر روی زمین به زمان حضرت آدم علیه السلام برمی گردد. گرچه بنا بر برخی روایات، کعبه قبل از آدم ابوالبشر وجود داشته و حدود دو هزار سال قبل از خلقت انسان، این مرکز به دستور خداوند متعال و به دست فرشتگان و جبرئیل علیه السلام ساخته شده است. مرکز عبادت و ستایش فرشتگان روی زمین باشد. . سپس با خلقت انسان کعبه بازسازی شد که معروف ترین آن مربوط به زمان حضرت آدم علیه السلام و سپس به زمان حضرت ابراهیم علیه السلام است. قدمت و تاریخ طولانی کعبه است که آن را به بیت عتیق یا خانه قدیم معروف کرده است.

خبرنگار ما در گفت و گو با حجت الاسلام محمود شهرجدی، استاد و محقق اسلامی به بررسی تاریخچه بنا و وقایع بازسازی و تعمیر بیت الله الحرام پرداخته است. آن طور که این کارشناس مذهبی توضیح می دهد، پس از بازسازی کعبه توسط حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام، این مکان مقدس چندین بار در طول تاریخ تعمیر و بازسازی شده است.

از جمله اینکه پس از سالها بار دیگر توسط قبیله جرهم که در سرزمین مکه ساکن شده بودند تعمیر شد. سالها بعد عماليق آن را ترميم كردند و چون چند سال قبل از ولادت پيامبر صلى الله عليه و آله طوفانى رخ داد و مكه آب گرفت، كعبه نيز آسيب ديد. در آن زمان جد چهارم رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم که قصی بن کلاب نام داشت، بیت الله الحرام را تعمیر کرد. باز قبل از آمدن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بین قبایل عرب بر سر نصب حجرالاسود اختلاف شد و پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم . آن را حل کرد. بعد از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و در زمان خلیفه دوم و سوم تعمیراتی در کعبه انجام شد. عبدالله بن زبیر نیز چنین کرد. سپس در زمان عبدالملک مروان، حجاج بن یوسف به بیت الله حرم حمله کرد و کعبه را ویران کرد و پس از این واقعه کعبه دوباره بازسازی شد. سرانجام طبق روایات در سال 339 هجری بود که قرامطه به مکه حمله کرد و حجرالاسود را ربود که البته به کعبه بازگشت.

داستان بنای کعبه

در برخی منابع آمده است که حضرت ابراهیم علیه السلام به دستور خداوند کعبه را بنا کرد و برخی نیز می گویند که بنای کعبه را تجدید کرد. کدام یک از این دو حساب صحیح است؟

در مورد بنای کعبه مطالبی در تاریخ وجود دارد که نشان می دهد حضرت ابراهیم (علیه السلام) اولین کسی نبوده که کعبه را بنا کرده است. برعکس، کعبه برای اولین بار در زمانی ساخته شد که انسان هنوز خلق نشده بود. یعنی قبل از خلقت انسان، کعبه به دستور خداوند متعال و به دست فرشتگان به ویژه جبرئیل علیه السلام ساخته شد.

آیا این بدان معناست که کعبه در محل فعلی ساخته شده است؟

آره. در آن زمان مکان کعبه همان جایی است که امروز است.

پس مگر نه این است که می گویند آدم علیه السلام اولین کسی بود که کعبه را ساخت؟

در برخی از روایات آمده است که آدم علیه السلام اولین کسی بود که به دستور خداوند متعال کعبه را بنا کرد. اما این روایت که بیت الله الحرام را ابتدا ملائکه ساخته اند صحیحتر به نظر می رسد.

دلیل بر وجود کعبه قبل از تجدید بنا توسط ابراهیم علیه السلام.

شاهد قرآنی نیز در این باره وجود دارد. آنجا که خداوند متعال به ماجرای انتقال حضرت هاجر (سلام الله علیها) و حضرت اسماعیل (علیه السلام) به سرزمین خشک و بی آب و علف مکه اشاره می کند و دعای حضرت ابراهیم (علیه السلام) را ذکر می کند. ). او : «پروردگارا، من بذر خود را در دره ای بی دانه در خانه تو قرار دادم، حرام است، پروردگارا، برخی از فرزندانم را در این زمین خشک و سوزان در کنار خانه تو ساکن کردم.

این آیه شریفه بیانگر آن است که وقتی حضرت ابراهیم (علیه السلام) به همراه همسرش حضرت هاجر (سلام الله علیها) و فرزند اسماعیل (علیه السلام) وارد سرزمین مکه شد، نشانه هایی از کعبه در آنجا بود.

شاهد دیگر این مطلب آیه 96 سوره آل عمران است که می فرماید: «همانا اولین خانه برای اهل نعمت قرار گرفت. اولین خانه ای که برای عبادت مردم ساخته شد در سرزمین مکه بود. با توجه به آیه شریفه روشن می شود که حمد و ثنای خداوند متعال و ساختن مرکز عبادت در زمان حضرت ابراهیم علیه السلام آغاز نشده است، بلکه پیش از او نیز پیامبرانی بوده اند و توحید رواج یافته است.

در همین حال در نهج البلاغه از حضرت علی علیه السلام در خطبه قصعه نقل شده است که می فرماید: «اما آیا می دانید که خداوند سبحان و تعالی اول آدم را برگزیده است. صلوات الله علیه وآله وسلم و دنیا از سنگ است… پس آن را خانه حرام قرار ده». .. سپس امر آدم و اولادش یثنوا فهم طریقه را به این معنا داد که: «آیا نمی بینید که خداوند مردم جهان را از روزگار آدم تا امروز به وسیله قطعات آزموده است. از سنگ و آن را خانه محترم خود قرار داد. سپس به آدم و فرزندانش دستور داد تا اطراف آن بگردند.

تجدید بنای کعبه توسط حضرت خلیل الرحمن و حضرت اسماعیل علیهما السلام.

یکی دیگر از معماران و سازندگان کعبه، حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما السلام هستند. در اینجا این سؤال مطرح می شود که اگر حضرت آدم کعبه را ساخته بود، این دو بزرگوار چه نیازی به بازسازی کعبه داشتند؟

ظاهراً هنگامی که این طوفان بزرگ و مهیب در زمان نبوت نوح علیه السلام رخ داد، بسیاری از آثار باقی مانده در زمین از بین رفت. در این میان کعبه نیز آسیب دید. به همین دلیل است که حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیه السلام بنای کعبه را به دستور خداوند متعال تعمیر یا نوسازی کردند.

در واقع حضرت ابراهیم با کمک و همکاری فرزندش حضرت اسماعیل (علیه السلام) و با نصیحت و راهنمایی جبرئیل (علیه السلام) شروع به ساختن دیوار کعبه کرد و طبق سنت این کار آنها حدود 22 روز طول کشید. سپس حجر الاسود را که یکی از سنگ های آسمانی است بر دیوار کعبه نصب کردند.

این واقعه در قرآن کریم چنین بیان شده است: «و ابراهیم احکام خانه را برداشت و پروردگار ما اسماعیل مرا پذیرفت، زیرا تو شنوا و دانا هستی، و (به یاد بیاور) زمانی که ابراهیم و اسماعیل قیام می کردند. پایه‌های خانه (کعبه) (و گفتن:) پروردگارا، آنچه را می‌شنوی و می‌دانی از ما بپذیر».

گفته شد آیا آخرین تعمیر یا تعمیر کعبه در این زمان صورت گرفته است؟

خیر کعبه در طول تاریخ چندین بار تعمیر و بازسازی شده است. از جمله اینکه پس از تجدید بنا توسط حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهم السلام، پس از سالها بار دیگر توسط قبیله جرهم که در سرزمین مکه ساکن شده بودند، تعمیر شد. سالها بعد عماليق آن را ترميم كردند و چون چند سال قبل از ولادت پيامبر صلى الله عليه و آله طوفانى رخ داد و مكه آب گرفت، كعبه نيز آسيب ديد. در آن زمان جد چهارم رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم که قصی بن کلاب نام داشت، بیت الله الحرام را تعمیر کرد.

باز قبل از آمدن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بین قبایل عرب بر سر نصب حجرالاسود اختلاف شد و پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم . آن را حل کرد.

و بعد از تولد؟ آیا کعبه بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله تعمیر یا بازسازی شد؟

بعد از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و در زمان خلیفه دوم و سوم تعمیراتی در کعبه انجام شد. عبدالله بن زبیر نیز چنین کرد. سپس در زمان عبدالملک مروان، حجاج بن یوسف به بیت الله حرم حمله کرد و کعبه را ویران کرد و پس از این واقعه کعبه دوباره بازسازی شد.

سرانجام طبق روایات در سال 339 هجری بود که قرامطه به مکه حمله کرد و حجرالاسود را ربود که البته به کعبه بازگشت.

همانطور که اشاره کردید اولین باری که کعبه بر روی زمین ساخته شد و تاریخ بنای کعبه شریفه مربوط به زمان قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام است. اما چرا کعبه در آن زمان بر روی زمین ساخته شد؟

همانطور که از روایات بر می آید به دستور خداوند متعال در زیر عرض بالا و به موازات طبقه چهارم آسمان خانه ای به دست ملائکه ساخته شد که به آن بیت المعمور می گویند. از آن زمان به فرشتگان دستور داده شد که اطراف بیت المعمور بگردند و خداوند متعال را عبادت کنند.

هدف از ساختن کعبه

پس از بنای بیت المعمور، خداوند متعال به فرشتگانی که در زمین خدمت می کردند، دستور داد که در زیر بیت المعمور و به موازات آن خانه ای در زمین بسازند و در این مکان به طواف و عبادت مشغول شدند. خداوند قادر. بنا بر این روایت، کعبه را فرشتگان به ویژه جبرئیل، حدود دو هزار سال قبل از خلقت انسان ساخته اند تا عبادتگاه فرشتگان باشد. اما این مکان پس از سال ها و قرن ها آسیب دید تا اینکه حضرت آدم علیه السلام خلق شد و او مأمور شد کعبه را بسازد تا عبادتگاه انسان ها و فرشتگان روی زمین باشد.

البته مهمترین هدف از ساختن کعبه روی زمین این است که مردم به جای پرستش بت و سنگ و چوب، خدای یگانه را بپرستند و همه در یک جا حمد و ثنای خداوند متعال را بجا آورند. در واقع کعبه نماد توحید است و اینکه همه باید به سوی کعبه نماز بخوانند، نماد وحدت مسلمانان محسوب می شود.

آیه قدیمی

گاهی کعبه را بیت عتیق نیز می گویند. منظور از آیات قدیمی چیست؟

در برخی از روایات آمده است که خانه کعبه در اصل گنبدی از نور بوده که از جانب خداوند متعال بر آدم نازل شده و در همان مکانی قرار گرفته که حضرت ابراهیم علیه السلام کعبه را بنا کرده است. این گنبد تا زمان طوفان حضرت نوح علیه السلام بر روی زمین بود که زمین در آب فرو رفت. پس از آن بود که خداوند این گنبد را به آسمان برد تا او را از غرق شدن نجات دهد. به همین دلیل کعبه را بیت عتیق به معنای خانه قدیمی نیز می نامند.

مقام ابراهیم علیه السلام در کنار کعبه

مقام ابراهیم یکی از رمزهای مهم بیت الحرام است; رمزی که در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است. دلیل این چیست؟

حضرت ابراهیم (علیه السلام) نزد خداوند متعال بسیار عزیز است، به طوری که به او لقب خلیل الله به معنای دوست خدا داده است. مقام ابراهیم نیز سند و نشانه ای است که نشان می دهد وی در بازسازی کعبه نقش داشته است. مقام ابراهیم در واقع سنگی است که رد پای حضرت ابراهیم علیه السلام بر آن نقش بسته است و همانطور که در سوال اشاره کردید خداوند متعال در قرآن کریم به آن اشاره فرموده است: در مسجدالحرام نشانه های روشن است. از جمله مقام ابراهیم.

این سنگ چه نقشی در نوسازی کعبه داشته است؟

هنگامی که حضرت ابراهیم (علیه السلام) مشغول ساختن کعبه بود، بر روی این سنگ ایستاد تا قسمت های بالای دیوار کعبه را تکمیل کند. از آنجا که خداوند متعال تلاش خود را برای ماندگاری توحید و توحید در طول تاریخ اراده کرده است، ردپای او در سنگ نقش بسته و تا به امروز باقی مانده است.

البته در حال حاضر موقعیت ابراهیم در حدود 13 متری کعبه است و داخل ظرفی قرار می گیرد تا از بین نرود و آسیبی نبیند.