چرا در دعای ماه رجب انگشت سبابه

حرکت انگشت سبابه دست راست به چپ و راست در نماز ماه رجب به چه معناست؟

در مورد حرکت انگشت سبابه دست راست هنگام خواندن دعای رجب باید گفت که یک سری اعمال و رفتار از پیامبر (ص) و ائمه (ع) صادر شده است که شاید فلسفه آن نباشد. برای ما روشن باشد، اما چون پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام و جانشین آنها در زمین هستند و علم و دانش آنها از جانب خداست. آنها می توانند هر کار، گفتار یا عملی را انجام دهند. برای ما پیروان آن‌ها سنت و مرجعیت شناخته‌اند و این کار خود دلیلی بر نیکویی آن است، زیرا این کار را انجام می‌دهند و اشکالی ندارد. مثلاً پیامبر گرامی اسلام در هنگام فتح مکه، سوار بر شتر دور کعبه می چرخید، پس ما هم می توانیم سوار بر اسب یا روی صندلی هایی که دیگران حمل می کنند، بگردیم، صحیح است. همان طور که رسول گرامی اسلام کرد، این برای ما حجت است یا با ذکر نام حضرت مهدی (عج)، امام صادق (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) ایستاده بودند و دست مبارکشان را بر سر می گذاشتند و احترام بگذار این اثر برای ما مسلمانان و شیعیان نیز حجت است. و با سلام بر وجود مقدس صاحب عصر (عج) دست بر سر می گذاریم، اما فلسفه او چیست؟ نمی دانم آیا این احترام است؟ آیا دعوی است؟ یا… فلسفه او برای ما ناشناخته است. (1)

ممکن است این مطالب را نیز دوست داشته باشید:

و فلسفه نماز چیست؟ در روایتی آمده است که در ماه رجب که ماه حرام است، هر روز بعد از نماز صبح، ظهر، مغرب، مغرب و عشاء باید دعای «یا من ارجاوا…» باشد. تلاوت کرد. خود امام صادق علیه السلام این دعا را خواند تا اینکه به جمله (من کریمم یا سخاوتمندم) رسیدند، راوی می فرماید: سپس امام (علیه السلام) ریش شریف خود را در دست چپ گرفت و این دعا را به صورت دعا خواند. و انگشت اشاره دست راست را حرکت دادند. (2) پس چون ائمه عصر این کار را کردند، برای ما حجت است، هر چند فلسفه آن را ندانیم. موفق باشید.

مراجع:

1- مجموعه مناظره پرسش و پاسخ حجه الاسلام رنگین کمان در دانشگاه.

2. مفاتیح البهشت، اعمال ماه رجب المرجب. به گزارش اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی

– کارشناس ارشد علوم قرآنی؛ عضو تیم هدانا

-تعلیم درس خارج فقه و اصول مراجع عظام تقلید
-دانشجوی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی در رشته تفسیر قرآن کریم.

روایت مورد بحث در منابع روایی این گونه نقل شده است: بابطه الیومنی، سپس بعد از آن فرمود ای جلال و عزت…» [1] راوی می گوید؛ سپس امام صادق (علیه السلام) ریش خود را نگه داشت. دست چپش را با انگشت اشاره راستش هنگام درخواست پناهندگی خواند.

یالوز در اینجا به معنای درخواست پناهندگی است. یعنی آن موقع با انگشت راستش پناه می گرفت.

بر اساس این متن، به احتمال زیاد، قرار دادن دست ها و انگشتان در این حالت در آن زمان، نشانه پناه بردن و نوعی تضرع و به معنای تسلیم بوده است; همانطور که اکنون بالا بردن دستها نشانه تسلیم است. به همین دلیل امام (علیه السلام) در هنگام خواندن این دعا، در این شرایط به خدا پناه می برد، هرچند امروز این رسم وجود ندارد. اما از آنجایی که این حالت تبدیل به نماد شده است، انجام آن نه تنها اشکالی ندارد، بلکه ثواب هم دارد; زیرا یکی از دلایل ما در انجام اعمال دینی، سیره معصومین است.

[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 95، ص 390، مؤسسه الوفاء، بیروت، 1404ق.

سؤال 1: دعای «یا من ارجوة» ماه رجب را توضیح دهید و اینکه فلسفه حرکت انگشت در پایان نماز و گرفتن محاسن و چانه در دست راست چیست؟

سؤال 1: دعای «یا من ارجوة» در ماه رجب را توضیح دهید و فلسفه حرکت انگشت در پایان نماز و گرفتن فضایل و چانه در دست راست چیست؟ (
پاسخ:
1) ما در عبادات خود به دنبال درک علت و معلول نیستیم، زیرا درک دلیل آنها و عقل آنها برتر از درک عقل است. خداوند در عبادت عبادت و تسلیم و عمل بدون چون و چرا می خواهد. از پیامبر یا امام می آید. در عبادت سعی می کنیم از رفتار عبادی معصومین تقلید کنیم. اگر در عبادت به گونه ای خاص عمل می کردند، باید آن شیوه خاص مورد محبت خداوند بوده باشد و حکمت داشته باشد، هرچند ما حکمت را نمی فهمیم. و هر گاه (1) در صبح و عصر ماه رجب و بعد از نماز (2) وارد می شد، خبر می دادند که وقتی امام دعا را تا «زادنی من صاعة فضلک یا کریم» می خواند، بلند می کرد. دست و گفت: یا ذالجلال و الاکرام، یا ذالنعما، و الجود، یا ذالمن، و طولول، حرم شیبتی بر آتش، سپس دست بر فضایل مبارک گذاشت و انجام داد. آن را برنمی‌دارد مگر اینکه پشت دست پیامبر از اشک خیس می‌شد، «زدنی من صاع فضلک یا کریم» می‌خواند، صلوات مبارک را با دست چپ می‌گرفت و با دست راست مقام پناه می‌برد و آخرش را می‌خواند. مدی یداء الیسری فاقب علی لاهیته و دعای بیسانیم الدعا و هم یلود بساط علیمنی» (4)
به این نقل قول و به تقلید از امام با خواندن قسمت آخر از محاسن ایشان، فضایل خود را با دست چپ می گیریم، نشان می دهیم. مقام دعا با تکان دادن انگشت سبابه دست راست و با نوحه و مناجات
این حکمت این چه کار است؟ مانند بسیاری از عبادات و نمازهای دیگر، ما این را نمی دانیم، اما چون از معصوم گزارش شده که این کار را انجام می دهد، ما نیز برای انجام این کار از معصوم اقتدا می کنیم. . همان جلد 47 صفحه 36.
4. همان ج95 ص391.
*
*
*7575759999888*
*7575759999888. ..)
برای شر ماوراء. استفاده نشده است آیا مربوط به گرامر است؟
پاسخ:
مرحوم آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب – مرقبات:
توضیح می دهد که اگر در دعای «همه خوبی های دنیا را بدهد و تمام خوبی های آخرت را تکرار کنید» می فرماید. اما در این جمله
«و انفاق می کند» «تمام بدی های دنیا و بدی های آخرت» تکرار نشده است، می توان به این نتیجه رسید که اختلاف لفظ حکایت از آن دارد که شر امری عدمی است که وجود ندارد. دور از رحمت خدا و محرومیت از آمرزش خداوند است، اما چون خیر امری وجودی است، به نظر می رسد همه اقسام آن بی شمارند. آمده اند چون بدی های دنیا بر همه معلوم نیست رجب: حرم شیبتی علی الانار یعنی حرام کردن ریش سفیدم از آتش. حالا همه کسانی که این دعا را می خوانند ریش سفید ندارند یا بعضی ها اصلا ریش ندارند، تکلیف چیست؟ مثلا جوانان ما اشتباها این جمله را بگویند؟ اگر بگوید نماز را عوض کنید و مثلاً روضه منظوم علی النار بگویید، آیا این تخلف از نماز نیست؟ کلمه «شیب» اگرچه به معنای واقعی موی سفید است و با کسب فضایل در ماه رجب همراه است، اما در نگاهی وسیعتر شامل همه موها به هر رنگی است: الشعب: معروف، کم و زیاد موی سفید. ، و المشیبو استعاره است. ـــــــــة. یعنی خداوند یا به دلیل ضعف و ناتوانی من در مقابل عذاب جهنم، آتش عذاب را بر من حرام می کند. چنان که از داستان حضرت زکریا استفاده می شود: «إِنّی وَهَنُ الْعَظْمَ مِنْ وَ شَتَعَالِ الرَّسُوَ شَیْبَه»،[2] شیب در اینجا کنایه از پیری است. جهنم است زیرا انسان در برابر عذاب و آتش جهنم ضعیف و درمانده است.
2. در مورد اینکه آیا می توان نماز را تغییر داد یا باید آن گونه که ائمه علیهم السلام به ما رسیده اند، خوانده شود، می گویند نماز بهترین راه ارتباط انسان با خدای خود است. هر چه این ارتباط بیشتر باشد، رشد معنوی انسان بیشتر می شود. بنابراین، شما می توانید با خدا به هر زبانی صحبت کنید. اما دعاهایی هستند که به صورت خاص وارد می شوند و آثار و فواید خاصی دارند. اگر بخواهیم این آثار و خواص را به دست آوریم، باید آنها را – نه بیشتر و نه کمتر – همانطور که وارد شده است بخوانیم. در مورد آن گفت. : به زودی شک می کنی که نمی دانی چگونه از آن خلاص شوی و امامی نیست که بتواند شک را برایت حل کند و گمراه می مانی. کسانی که می خواهند از این گونه شبهات خلاص شوند باید برای خواندن دعا کنند. راوی می گوید: پرسیدم نماز غرق چیست؟ گفت: می گویی: یا الله یا الرحمن یا الرحمن یا چرخش قلوب، دل بر دینک ثابت است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: خداوند دل ها و چشم ها را تغییر می دهد، اما آن را همانطور که من پرسیدم بخوان و بگو: «تغییر القلوب، دلت را بر عقل بگذار». او از حدیثی که مناسب امام جماعت است برای جمع آوری ضمایر در نماز استفاده کرد تا مؤمنان را در برگیرد. جماعت در نماز این است که بدانی او میان تو و پروردگارت وکالت کرده و از جانب تو در پیشگاه خداوند سخن می گوید. بدون اینکه شما به نام او صحبت کنید، او به نام شما دعا می کند، بدون اینکه شما به نام او دعا کنید، و شما فقط با ترس در برابر خدا ایستاده اید.

منبع: IslamQuest.net
[1]. لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 1، ص 512، بیروت، دار سدیر، چاپ سوم، 1414ق
[2]. مریم، 4.
.[3] قرشی، سید علی اکبر، قاموس القرآن، ج 1، ص 138. 4، ص. 94، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ ششم، 1371ش.